-=«(به یاد پدر بزرگ)»=-
۲۵ آبان ماه سالگرد عروج فیلسوف شرق "علامه محمد تقی جعفری" است. یادش همیشه جاودان باد. درست است که نبودنش را در این زمانه عجیب حس می کنیم، ولی چه خوب که رفت و این روزها را ندید! در این ایام بیادش خواندم و نام و گفتارش را جاودانه ساختم، من هیچگاه نه خواننده بودم و نه می خواهم خواننده حرفه ای شوم. چون برای کار کردن در این کشور باید از همه پتانسیل ها استفاده کنی تا به نتیجه برسی. این بار هم خواندم شاید فریادی باشد برای بودن و زنده ماندن. این کار را به روح بلندش تقدیم می کنم، هر چند که در برابر اندیشه اش ناچیز است. امروز می خواهم جور دیگر به پدر بزرگ نظاره کنید. پس، قداست کردن ایشان را کنار بگذارید و به اندیشه ایشان متمرکز شوید. کاش همه علمایمان را اینگونه می شد دید و قداست کردن بیهوده را کنار می گذاشت.
فرید صلواتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر