آيت الله منتظري هیچ مصلحتی را بر بیان حق و حقیقت مقدم نداشت
. ادامه راه سبز «ارس»: حضرت آیت الله منتظری از میان ما رفت او عمری با برکت وسراسر رنج و مبارزه داشت . او با عزت و برزگی و باشجاعت و شهامت زیست و از احدی به جز خدا نترسید و هیچ مصلحتی را بر بیان حق و حقیقت مقدم نداشت و با عزت و بزرگی از دنیا رفت. او خود را وقف مبارزه و مردم و ایران و اسلام نموده و شخصیتی بی نظیر بود. او حقیقتا بی اعتنا به قدرت وبی علاقه به دنیا و زاهدی واقعی بود. نه زاهدی بی اعتنا به دنیای دیگران بلکه زاهدی بی اعتنا به دنیای خود . زاهدی سیاستمدار و سیاستمداری نه قدرت مدار و مصلحت اندیش و مردم فریب که سیاستمداری ارمانگرا و اخلاق مدار . او براستی یک شیعه علی بود. او در دو قدمی رسیدن به قدرت همچون حضرت علی پشت پا به قدرت زد وحاضر به دروغ و تظاهر و ریا و نفاق نشد. او حجت را بر امام و مقتدایش تمام کرد. او از قدرت کناره گیری کرد و ماندن در قدرت و حفظ قدرت را به قیمت سکوت در برابر بی عدالتی و پایمال شدن حق انسانها را به هیچ عنوان تاب نیاورد.او خود واضع نظریه ولایت فقیه و هم مفسر واقعی آن بود. او تبعیت از ولایت فقیه را براستی و درستی معنی کرد و با عمل خود نشان داد که تبعیت از ولایت فقیه یک تیعیت کورکورانه و مقلدانه و میمون وار و بدون حجت شرعی و عقلی و در قالب رابطه مرید و مرادی و رابطه ائی یک طرفه و یک سویه نیست او نشان داد که تبعیت از ولی فقیه تا وقتی معنی دارد که ولی فقیه خود تابع اصول و ارزشهای دینی و اخلاقی و ارمانهای انسانی باشد و در صورتی که او دچار لغزش شود و از راه راست و درست خارج شود بر مقلدان ومامومین است که با تذکر و امر به معروف و نهی از منکر او را به راه راست و درست باز آرند و در صورتی که او استنکاف کند شرط ولایتش ساقط است و تبعیت از او نه تنها لازم و واجب نیست بلکه باطل است . او در عین عشق ورزیدن به حضرت امام از امر به معروف و نهی از منکر وی دریغ و ابا نداشت و بخاطر خوشامد ایشان و برای باقی ماندن در راس هرم قدرت و چنگ انداختن به قدرت حاضر به مماشات نشد. حضرت امام مردی بزرگ و وارسته بود اما مانند هر انسان دیگری دارای خطاها و اشتباهاتی نیز بود و بزرگترین خطای ایشان خطا در شناخت دوستان و دشمنان بود. دوست انسان ان نیست که خطا و عیب اانسان را از چشم او بپوشاند و عیبش را حسن و خطایش را صواب و زشتی اش را زیبائی جلوه دهد . دوست صادق چون آئینه است عیب را عیب و حسن را حسن نشان می دهد. حضرت ایت الله منتظری دوست و یار و همسنگر و همرزم واقعی حضرت امام و ثمره عمر ایشان بود و لذا از موضع یک دوست از ایشان انتقاد کرد و بعنوان یک آئینه تمام نما عیب و اشتباه ایشان را به خودشان متذکر شد و هنگامی که دید دشمنان دوست نما دورتا دور ایشان را احاطه کرده و مجال شنیدن حرف حق را از ایشان گرفته اند بزرگوارانه از قدرت کناره گیری کردند. کنار گذاشتن حضرت ایت الله منتظری از راس قدرت بزرگترین خظا و اشتباه حضرت امام بود. و این خطای بزرگ سبب شد تا ناهلان و نامحرمان همانها که امروز برای پاره شدن عکس ایشان بر سر وسینه می زنند و در این حال خاندانش را مورد اهانت و یاران و دوستانش را مورد اتهام قرار می دهند متاسفانه پس از ایشان بر سرنوشت کشور و انقلاب حاکم شوند. یاد و نام و راه و خاطره آن مرد بزرگ و فرزند مجاهد و شهیدش محمد منتظری همواره در اذهان ایرانیان تا ابد باقی خواهد ماند و چون ستاره ائی در تاریخ ایران خواهد درخشید.
مرگ این مجاهد نستوه و فقیه عالیقدر در آستانه عاشورای حسینی و مقارن با اعتلای جنبش سبز و مبارزه حق طلبانه مردم ایران بر علیه کجی و انحراف حاکمیت نظام جمهوری اسلامی از خط راستین امام و از اهداف وارمانهای اولیه انقلاب ؛ چون زندگی اش مرگی با برکت و معنا دار و همچون مرگ حاج آقا مصطفی خمیتی از الطاف خفیه الهی و گامی بزرگ در جهت تحقق اهداف و آرمانهای آن آزاد مرد فرزانه در نیل به ازادی و مردم سالاری دینی و نفی استبداد دینی است. روحش شاد و راهش مستدام باد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر