دعوت شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد برای تجمع اول اسفند:
۲۵ بهمن نشان داد جنبش آزادیخواهی و ضد استبدادی همچنان به پیش می‌تازد
۲۵ بهمن نشان داد جنبش آزادیخواهی و ضد استبدادی همچنان به پیش می‌تازد
• ادامه راه سبز(ارس): شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد درباره تحولات اخیر منطقه و حرکت عظیم ملت ایران در ۲۵ بهمن بیانیه ای صادر کرد.
به گزارش کلمه، شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد، در این بیانیه، ضمن عرض تسلیت به خانواده های داغدار صانع ژاله و محمد مختاری و همه آزادیخواهان، از مردم شریف و عدالتجوی کردستان ، به ویژه جوانان سلحشور و آزادیخواه آن دعوت کرده است که همدل و همدوش با سایرمردم ایران تجمعات اعتراضی که در روز ۱ اسفند در میادین اصلی تمامی شهرهای ایران برگزار خواهد شد را همراهی نمایند.
این شورا همچنین آورده است: حرکت عظیم مردم در بیست وپنجم بهمن نشان داد جنبش آزادی خواهی و ضد استبدادی ملت همچنان پر نفس و پویا به پیش می تازد و برعکس ادعا و آرزوی حاکمان عقل گریز نه تنها از میان نرفته است بلکه با تدبیر و تعمیق بیشتر، مسیر درست تغییرات تدریجی ومسالمت آمیز را طی می کند.
متن کامل این بیانیه بدین شرح است:
ملت شریف ایران، مردم سرافراز کردستان
تحولات اخیر کشورهای عربی و خیزش ملت های تحت ستم در کشورهای تونس ، مصر ، یمن ، بحرین ، سوریه ، اردن ، مراکش و لیبی نشان دهنده ظهور روشن بینی ، آزادی خواهی و عدالت طلبی در میان ملت های سرزمین هایی است که چند دهه است تحت سلطه حاکمان مادام العمر اداره می شوند. نگاهی اجمالی به تاریخچه وسرنوشت این مردمان به خوبی نشان می دهد که : حاکمان مادام العمر، استبداد طولانی، بی کاری و سطح رفاه پائین علیرغم برخورداری از ذخایر و منابع قابل توجه، سلطه ایدئولوژیک ، سخت گیری در برابر تنوع فرهنگی و یا بازیچه قرار دادن آن توسط حکام و تحقیر ملت و تنزل دادن حرمت آن ملت ها در انظار جهانیان از جمله ویژگی های مشترک مناطقی است که خیزش نوین در آن ها آغاز شده است. البته بی گمان شاه بیت و علت العلل این اعتراضات را می توان اعتراض ملت ها به فقدان انتخابات آزاد در این کشورها دانست. رفتار حاکمانی چون قذافی، حسنی مبارک، علی عبدالله صالح و بن علی در انتخابات های اخیر را باید عامل اصلی آغاز اعتراضات ملت های لیبی، مصر، یمن و تونس دانست.
در حالی که انتظار می رفت در چنین شرایطی که موج روشنگری منطقه را در برگرفته است حاکمان ایران به خود آمده و پس از نارضایتی ها و اعتراضات سال گذشته در پی انتخابات دهم ریاست جمهوری به جبران فرصت های از دست رفته بپردازند ، مشاهده گردید در کمال ناباوری و در یک شبیه سازی ناشیانه ، دولت تا دندان مسلح خود را به مردمان تحت ستم مصر وتونس و یمن تشبیه و میلیون ها ناراضی ایرانی را در کنار دولت های مستبد آن کشورها قرار دادند. همان شبیه سازی ناشیانه ای که در عاشورای امسال انجام داده و خود را با امام حسین مظلوم فاقد قدرت حکمرانی شبیه دانسته و مردمان بی پناه و تحت ستم ایران را به حکومت اقتدارگرای یزید مشابه دانستند! ودر ادامه رفتارهای متکبرانه خود ، درخواست رهبران جنبش سبز برای راهپیمایی در حمایت از قیام مردم مصر وتونس را رد کرده و تظاهرات میلیونی مردم در شهرهای تهران ، اصفهان، مشهد، شیراز و کرمانشاه را به شدت سرکوب و اعتراض مدنی و مسالمت آمیز مردم به شیوه های غلط حکومت داری و مطالبه آزادی و دمکراسی در روز بیست و پنجم بهمن ماه را به خاک و خون کشیدند. در این رابطه متاسفانه تعداد زیادی از هموطنان بازداشت، زخمی و بر اساس اخبار موثق دستکم دو تن از جوانان طرفدار جنبش سبز به شهادت رسیدند.
این رفتارهای سرکوب گرانه و اقدامات خشن ، نشانه اوج استیصال کسانی است که برخلاف ادعاهای خود درمورد مردمان آزادی خواه کشورهای منطقه وعلیرغم تصریح قانون اساسی، هیچ گونه حق اعتراض، تجمع و راهپیمایی را برای شهروندان خود به رسمیت نمی شناسند. مشخص نیست چرا حق اعتراض را برای همه ملت های دنیا به رسمیت می شناسند اما این حق را از ملت خود دریغ می ورزند؟! بی شرمانه تر اینکه هراس و وحشت آنان از سرریز خشم ملت و شروع مجدد تظاهرات خیابانی باعث شده که به دروغگویی در مورد شهدای جنبش آزادیخواهی و دمکراسی مردم ایران که امروز در رنگ سبز تجلی یافته است، دست یازیده و در اوج وقاحت و بی شرمی با مصادره گرامیداشت و یاد شهدا، در پندار خود علاوه بر ایجاد جو ارعاب و وحشت، از انرژی زایی و موج آفرینی خون های به ناحق ریخته شده جوانان ، در رگ های تشنه اصلاحات و تغییر مسالمت آمیز ممانعت بعمل آورند غافل از اینکه سنت زمانه، تقدیر همه حاکمان مردم ناباور را با سرنوشت امثال حسنی مبارک و بن علی گره زده است.
اگرچه در طول سالیان گذشته ، همواره کردستان عزیز و مردمان شریف و وطن دوست آن به واسطه وجود نگاه امنیتی حکومت و تسلط نظامیان برهمه شئونات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی این منطقه، هزینه های سنگینی پرداخته اند اما به نظر می رسد کینه ونفرت طراحان و سناریونویسان اقتدارگرا هنوز از آن همه اعدام و شکنجه و زندان و ترورهایی که توسط فرماندهان سابق و برکنار شده سپاه کردستان طراحی و اجرا شده بود، سیراب نشده است و همچنان به تحمیل هزینه های بیشتر بر مردم ستم دیده کرد می اندیشند. در تازه ترین مورد آن با طراحی ترور شهید صانع ژاله دانشجوی کرد پاوه ای دانشگاه هنرتهران و سپس تلاش مذبوحانه برای انتساب او به نهادهای غیر مردمی که امروز در یک دگردیسی آشکار، به ابزاری برای سرکوب هم میهنان مبدل گشته است، زمینه های گسترش نفاق و نفرت درجامعه را فراهم نمایند.
شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد در کمال افتخارازهشیاری مردم سرزمین بزرگ ایران و هم میهنان آگاه و فداکار کرد برخود بالیده و اذعان می دارد حرکت عظیم مردم در بیست وپنجم بهمن نشان داد جنبش آزادی خواهی و ضد استبدادی ملت همچنان پر نفس و پویا به پیش می تازد و برعکس ادعا و آرزوی حاکمان عقل گریز نه تنها از میان نرفته است بلکه با تدبیر و تعمیق بیشتر، مسیر درست تغییرات تدریجی ومسالمت آمیز را طی می کند.
شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد، ضمن عرض تسلیت به خانواده های داغدار صانع ژاله و محمد مختاری و همه آزادیخواهان، از مردم شریف و عدالتجوی کردستان ، به ویژه جوانان سلحشور و آزادیخواه آن دعوت می نماید که همدل و همدوش با سایرمردم ایران تجمعات اعتراضی که در روز ۱ اسفند در میادین اصلی تمامی شهرهای ایران برگزار خواهد شد را همراهی نمایند.
شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد
۲۹ بهمن ۱۳۸۹
۲۹ بهمن ۱۳۸۹
نکاتی درباره حضور در تظاهرات: شما فقط رهگذريد!...
توجه داشته باشید استراتژی اول سرکوب‌گران ارعاب است و سرکوب و برخورد هدف ثانویه آنان است. با توجه این استراتژی اولیه است که می‌توان بخش مهمی از آرایش نظامی سرکوب‌گران را فهمید و تشخیص داد که کدام اقدام پرهزینه و کدام اقدام کم هزینه است.
آرایش نیروی سرکوب
اولین چیزی که در هر راهپیمایی توجه را جلب می‌کند حضور گسترده نیروهای نظامی و انتظامی از تمامی ارگان‌ها مربوطه مانند سپاه، نیروی انتظامی، و بسیج است. توجه داشته باشید درصد کمی از این نیروها توانایی برخورد دارند.
این نیروهای حاضر در میدان را می‌توان به دو گروه پیاده‌نظام و سواره نظام تقسیم کرد.
در میان پیاده‌نظام سرکوب، نیروهای انتظامی عملا خطری برای شما ندارند چرا که اغلب کارمند هستند و قایل به برخورد تند با معترضان نیستند. دیگر نیروی کم خطر افراد بسیجی و لباس‌شخصی مسن هستند که احتمال می‌دهیم از اعضای بسیج ادارات باشند. گروه سومی که کم خطر هستند و تمایل کمی به درگیری دارند سربازان وظیفه هستند که تنها کارکرد دکوری دارند و نه اراده برخورد دارند و نه برای این کار در نظر گرفته شدند و نه برای این کار آموزش دیده‌اند و نه ابزار برخورد خشن ـ به جز باتوم ـ دارند.
مهم‌ترین و مهاجم‌ترین نیروی سرکوب بسیجیان و لباس شخصی‌های جوان و میان‌سال هستند. از میان نیروهای بسیجی، تنها تعداد معدودی این نیروها انگیزه برای درگیری دارند. مشاهدات روز ۲۵ بهمن نشان می‌دهد بسیاری از نیروهای بسیجی بسیار کم سن و سال هستند و به خصوص در مناطقی که از درگیری دور است به جز حضورشان که به کار استراتژی ارعاب می‌آید تنها وظیفه‌شان هدایت حرکت جمعیت به کوچه‌ها است که به این ترتیب جمعیت را متفرق کنند. با این حال، توانایی بازداشت معترضان را دارند.
دیگر ابزار ارعاب، موتورسواران هستند که سواره‌نظام نیروی سرکوب را تشکیل می‌دهند که خود به سه دسته تقسیم می‌شوند. گروه اول گارد ضدشورش موتورسوار است که لباس‌های مشکی دارند. طوری آرایش می‌گیرند که بیشترین ارعاب را القا کند. در صورت لزوم برخورد شدید می‌کنند. اما دیگر کارکردشان بستن مسیرها است.
گروه دوم موتورسواران بسیجی و لباس شخصی هستند. این گروه اغلب در حال حرکت به مناطق درگیری هستند در اغلب موارد این گروه‌ها یک سرتیم دارند که هیاهوی این جماعت را با شعار‌هایی مانند حیدر، حیدر یا لبیک خامنه‌ای یا فحاشی به رهگذران رهبری می‌کند. باقی تیم موتورسواران تنها برای پرجمعیت نشان دادن تیم سواره نظام حضور دارند و اراده و جرات برخورد با مردم را ندارند. البته برخی از گروه‌های موتورسوار همبستگی بیشتری دارند یا وابسته به نهاد نظامی مشخصی هستند که وظیفه‌شان برخورد در صحنه‌های درگیری است اما در مسیر خود سعی می‌کنند با خشونت مردم را متفرق کنند در مواردی دیده شده است که موتور سواری در انتهای صف موتورسواران در حال فیلم‌برداری است. این موتورسواران بسیار آسیب‌پذیر هستند و وظیفه‌شان تهیه فیلم برای گروه‌های خودی است و تهییج روحیه آنان و احیانا گزارش عملکرد دادن. وظیفه اصلی این موتورسواران ترساندن عابران و معترضانی است که هنوز به مناطق پرجمعیت نرسیده‌اند. برای همین است که حتی در گذرهای فرعی هم حرکت می‌کنند و سعی می‌کنند با ارعاب مردم را از پیوستن به معترضان منع کنند. آنها مقصد مشخصی دارند و در میانه راه به ندرت متوقف می‌شوند.
گروه سومی از موتورسواران منفرد هم وجود دارند که خود به دو دسته تقسیم می‌شوند. گروه اول جزو همان دسته موتورسواران هستند که از گروه جامانده‌اند. این موتورسواران منفرد اغلب بسیار جوان‌اند .و آموزش ندیده‌اند. گروه دوم نیروهای اطلاعاتی هستند که در مسیر تظاهرات حرکت می‌کنند و با رصد کردن جریان جمعیت گروه‌های موتورسوار را هدایت می‌کنند.
...
بسيجي سبز
۳۰ بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۳:۵۵ادامـــــــــه.
در طول راهپیمایی...
در مسیر راهپیمایی نقاطی مانند میادین و مناطقی نزدیک دانشگاه‌های تهران و شریف و تقریبا مناطق مابین میدان انقلاب تا آزادی هم برای ما و هم برای سرکوب‌گران ارزش استراتژیک دارد. سایر نقاط ارزش ثانویه استراتژیک دارند و پتانسیل تجمع کمتری دارند. به تفاوت مناطق استراتژیک و غیراستراتژیک توجه داشته باشید.
اولین نکته که باید توجه داشته باشید این است که به هیچ وجه با نیروهای سرکوب درگیر نشوید. به خصوص در زمانی که هنوز به مناطق استراتژیک نرسیده‌اید. اغلب مردم بنا به غریزه سعی می‌کنند خود را به میادین و نقاط استراتژیک برسانند و اغلب از درگیری خودداری می‌کنند. میدان‌ها برای نیروی سرکوب اهمیت بالایی دارد و چون اجازه نمی‌دهند مردم به این مناطق نزدیک شوند خود به خود درگیری ایجاد میشود. در میانه راه، در جاهایی که مفر گریز ندارد و در جاهای دور از میادین به شدت از برخورد با نیروهای سرکوب خودداری کنید. سعی کنید خود را به میادین یا انتهای مسیر برسانید.
در میانه راه، نیروهای سرکوب ممکن است با شما برخورد و حتی برخورد خشنی داشته باشند. هدف اول آنان دستگیری شما نیست. هدف آنان متفرق کردن و منصرف کردن شما از ادامه مسیر است. توانایی آنان برای دستگیری مردم محدود است و تنها در صورت مقاومت اقدام به دستگیری معترضان می‌کنند.
هدف دیگر آنان هدایت مردم به مسیرهای فرعی است. تا جایی که می‌توانید در برابر اینکه آنان مسیر شما را هدایت کنند، مقاومت کنید. زنان و مردان میان‌سال و کهن‌سال می‌توانند از این سدها عبور کنند. یکی از فرصت‌های راه‌پیمایی‌ها همین‌جاست که نیروهای سرکوب میخواهند شما را به مسیرهای فرعی هدایت کنند. سعی کنید با بحث کردن با نیروها به بهانه اینکه به دنبال کاری هستید . بابت اینکه می‌خواهید مسیرتان بروید، سد معبر کنید و سبب جمع شدن جمعیت شوید. نیروهای سرکوب به شدت از سدمعبر و جمع شدن جمعیت هراسانند و تلاش می‌کنند به هر قیمتی که شده شما را به مسیر فرعی هدایت کنند. تنها چند دقیقه ایستادن کافی است.
در صورتی که به مسیر فرعی هدایت شدید، مسیر را به موازات مسیر اصلی ادامه بدهید. مدیریت محل تلاقی مسیر فرعی و اصلی بسیار ضعیف است. یک گروه به شما اجازه گذر نمی‌دهد گروه بعدی نرم‌تر برخورد می‌کند. بنابراین به راه‌تان ادامه بدهید.
در میان مردم نیروهای اطلاعاتی وجود دارند. بحث کردن با نیروهایی که شما را به مسیر فرعی هدایت می‌کنند، بهترین و کم‌هزینه‌ترین راه برای شناخت نیروهای نفوذی است. به محض اینکه متوجه بشوند سد معبر باید خاتمه داده شود، خود را لو می‌دهند و با دیگر نیروهای سرکوب هم‌صدا می‌شوند. اعتراض در این مواقع هم کم هزینه است و هم یخ مردم معترضی را که همدیگر را نمی‌شناسند را می‌شکند. از این فرصت کمال بهره برداری را بکنید.
تا جایی که می توانید تنها و منفرد در راهپیمایی شرکت نکنید. به خصوص در معابر فرعی، استراتژی نیروی سرکوب حمله به افراد تنها است. چون اولا از برخورد بسیار می‌ترسند و چند نفری به معترضان حمله می‌کنند و ثانیا با نشان دادن سبعیت قصد ترساندن دیگر رهگذران را دارند. در صورت حمله سرکوب‌گران با معترضان در صورتی که بیش از ۵ یا ۶ نفر به این حرکت اعتراض کنند، مهاجمان عقب می‌نشینند.
موتور، مهم‌ترین رسانه حمل و نقلی سرکوب‌گران است. با ایجاد ترافیک می‌توانید هم آنان را در رسیدن به مقصدشان بازداردید و فرسوده و خسته‌شان کنید.
یکی از پدیده‌های تظاهرات‌ها، هلی‌کوپترهایی هستند که در ارتفاع کمی پرواز می‌کنند. واضح است این هلی‌کوپترها هیچ توان آسیب‌رسانی ندارند. نه می‌توانند آسیب فیزیکی برسانند و نه می‌توانند از تظاهرکننده‌ها عکس تهیه کنند. تنها کارکرد آنها، رصد جریان جمعیت و مدیریت حرکت نیروهای سرکوب است.
در صورت بازداشت
توجه داشته باشید که شما رهگذرید. هیچ شاهدی مبنی بر اینکه شما قصد شرکت در تظاهرات دارید وجود ندارد. در صورت دستگیری هر نوع اتهامی را رد کنید. وارد بحث سیاسی با سرکوب‌گران نشوید. هدف آنان منفعل کردن و جدا کردن افراد فعال‌تر است.
امکانات جمهوری اسلامی برای بازداشت مردم معترض بسیار اندک و محدود است. در صورتی که در زمان بازداشت صبور باشید به ترساندن شما اکتفا می‌کنند و بعد از مدت کوتاهی شما را آزاد خواهند کرد.
بسيجي سبز
۳۰ بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۳:۵۶……/…./…|….|
……./…./..|….|
……../…./.|….|
…__.-;…./|….|
..;…/…/__`…{
…/…/..(..`/…|
…\/_\/_/…/…|
…|………/…./|
….|…-’…\.’….)
…../…..`…..\
……|……….|
……|……….|
ناشناس
۳۰ بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۱۶:۰۷یکی از زندانیان سیاسی حوادث پس از انتخابات که اکنون در بند ۳۵۰زندان اوین نگهداری می شود، شعری سروده و آن را به رهبران و دوستداران جنبش سبز ایران تقدیم کرده است. وی در این شعر کوشیده است به گوشه ای از شباهتهای جنبش سبز ایران و قیام های بزرگ حق طلبانه تاریخ نیز اشاره کند .
این شعر برای انتشار در اختیار کلمه قرار گرفته است.
ای حسین ای جلوه ی پروردگار / می سراییم از فراقت صد هزار
نغمه هامان از سر دلدادگی ست / نوحه هامان نوحه ی آزادگی ست
مکتب تو مکتب آزادگی ست / ضد استبداد و ظلم و بردگی ست
تو به ما درس وفا آموختی / تو به ما جان دادی و خود سوختی
ما به زندانیم و رنجی بی حساب/ کس ندیده است مهرورزی جز سراب
جرم ما و حکم ما از” میر “توست / موسوی امروز چون شمشیر توست
روزها و ماهها و سالهاست / بند و زنجیر اوین از آن ماست
بند و زنجیر لاجرم بگسستنی است / روزگار تلخ ما بگذشتنی است
بیرق سبز حسین در دست ماست/ با تو بودن عامل پیوند ماست
هان که عشق تو اساس جنبش است/ ریشه ها و ساقه ها در رویش است
عشق یعنی با تو بودن هر زمان / عشق یعنی داشتن از تو نشان
عشق یعنی از تو درس آموختن / عشق یعنی از فراقت سوختن
وه غبار آلود هوای میهن است / پر زنیرنگ و دروغ و دشمن است
گرچه ما را سرزنش ها کرده اند / بی بصیرت ، فتنه گر نامیده اند
خرقه تزویر صدچاک می شود / گرد و خاک و تیرگی پاک می شود
مرغ آزادی نمی خواند مگر / جملگی پیکار جویی سر به سر
گر بجنبد قهر ملت یک دمی / نیست توپ و تانک و لشگر مرهمی
فصل سردی و خموشی رفته است/ پس بپاخیزید، دشمن خسته است
یکی از زندانیان جنبش سبز ایران
زندان اوین – زمستان ۸۹
ناشناس
۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱:۰۴به نام خداوند عدالت و آزادی
من نیز از طرف خودم به عنوان یک دانشجوی مشهدی از تمام مردم ایران به خصوص مردم شجاع و غیرتمند مشهد خواهش میکنم که این سکوت را بشکنند و با دیگر شهر های ایران در این خیزش عمومی و جنبش فراگیر همراه شوند مبادا آیندگان ما را به خاطر سکوت در برابر ظلم و جنایت سرزنش نمایند.به امید رسیدن به آزادی واقعی
ناشناس
۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۴۱به نام خداوند عدالت و آزادی
من نیز از طرف خودم به عنوان یک دانشجوی مشهدی از تمام مردم ایران به خصوص مردم شجاع و غیرتمند مشهد خواهش میکنم که این سکوت را بشکنند و با دیگر شهر های ایران در این خیزش عمومی و جنبش فراگیر همراه شوند مبادا آیندگان ما را به خاطر سکوت در برابر ظلم و جنایت سرزنش نمایند.به امید رسیدن به آزادی واقعی
ناشناس
۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۴۸