نامه انجمن اسلامي دانشگاه‌ تهران به مجلس پيرامون حوادث كوي دانشگاه

نامه تكان‌دهنده دانشجویان دانشگاه ‌تهران به ابوترابی:
دانشجویان در آن شب دهشتناک به زیر زمین وزارت کشور منتقل شدند

. ادامه راه سبز«ارس»: انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشكی تهران در نامه‌ای سرگشاده خطاب به نائب رئیس مجلس شورای اسلامی تاكید كرد: «از شما درخواست می‌كنیم تا صادقانه و با شهامت یافته‌های خود از تحقیق پیرامون واقعه كوی را منتشر نمایید تا در درجه نخست دامن خود و نظام را از این لكه ننگ پاك نموده و در درجه دوم مانع از پیشروی بیشتر نیروهای سركوبگر و ظلم افزونتر بر آسیب دیدگان این واقعه شوید.»
همچنين در بخش ديگري آمده است: «امروز باید كسانی پشت میله‌های زندان باشند كه دستور حمله به دانشجویان بی‌گناه را صادر كردند و دانشجویان را به صورت غیر قانونی بازداشت و به وزارت كشور منتقل كردند، ... امروز در حالی احكام زندانهای چندساله به جرم شركت در تحصن دانشجویان و اساتید دانشگاه تهران و علوم پزشكی تهران صادر می‌شود كه در همان تحصن ریاست دانشگاه تهران و رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران سخنرانی كرده و رفتار مدنی و عقلانی دانشجویان را ستایش كردند. تحصنی كه با مجوز و اطلاع همه مسئولین دانشگاه تهران برگزار شد. آیا این عدالت است كه دانشجویی تنها به جرم حضور در آن تحصن برای اعتراض به حمله به كوی دانشگاه روانه زندان شود؟»
«شما به خوبی می‌دانید که دانشجویان بازداشت شده در آن شب دهشتناک به زیرزمین وزارت کشور منتقل شدند. حرفمان را به شهادت متواتر دانشجویان بازداشت‌شده مستند نمی‌کنیم که شاید به روایتی خس و خاشاک باشند و قولشان نتواند مستند قرار گیرد، هرچند که در این واقعه متاسفانه حتی دانشجویان نورچشمی حاکمیت نیز از دستگیری‌های فله‌ای در امان نماندند.»

به گزارش «پارلمان‌نیوز»، متن نامه سرگشاده انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشكی تهران خطاب به حجت السلام ابوترابی پیرامون حوادث كوی دانشگاه بدین شرح است:

بسمه تعالی

نایب رییس محترم مجلس و ریاست كمیته تحقیق پیرامون واقعه كوی دانشگاه

جناب حجت الاسلام آقای ابوترابی

با سلام و احترام

طی روزهای گذشته مجلس شورای اسلامی گزارش تحقیقات خود پیرامون بازداشتگاه كهریزك و وقایع اتفاق افتاده در این بازداشتگاه را منتشر كرد. گزارش مجلس اگرچه نتوانسته است همه شبهات را رفع نماید اما به واقع گزارشی متفاوت از تمام حرفهایی است كه در حوادث پس از انتخابات از جانب حاكمیت زده شده است. این گزارش می تواند نوید دهنده این امر باشد كه هنوز می‌توان به صداهای متفاوت در درون حاكمیت باور داشت و هنوز كورسوهای امید به بازگرداندن حداقل بخشی از حق ظلم دیدگان و آسیب دیدگان به ناحق خاموش نشده است.

آقای ابوترابی!

در همین گزارش از شما به عنوان مسئول تحقیق در مورد واقعه كوی دانشگاه نام برده شده و این امر ما را بر آن می‌دارد كه نكاتی را اگر نه به عنوان تذكر، حداقل به عنوان درد دل و برای ثبت در اذهان حق جویان و عدالتخواهان خطاب به شما بیان داریم.

شما به خوبی می‌دانید و از نزدیك نیز در جریان قرار گرفته‌اید كه از شامگاه 24 تا سحرگاه 25خرداد، كوی دانشگاه تهران كه مسكن و ماوای چند هزار دانشجو بود، مورد تهاجم نیروهای پلیس، لباس شخصی و شاید هم افراد خودسر قرار گرفت. آسیب‌های جدی به خوابگاه و اموال ساكنان، ضرب و شتم دانشجویان و بازداشت و انتقال حدود دویست نفر از آنها به بازداشتگاه و نگهداری‌شان در بدترین شرایط محصول اولیه این تهاجم بود.

بر اساس سابقه پیشین و شرایط وقت كشور امیدی به احقاق حق دانشجویان مظلوم نداشتیم. از آن وضعیت بوی عدالت نمی‌آمد تا آنكه رهبر انقلاب در سخنانشان به واقعه كوی اشاره كردند و حتی در توصیف چنین وقایعی از لفظ جنایت نیز استفاده كردند. امیدوار شدیم كه شاید در میان مدعیان دینداری و حریت و عدالت رگ غیرتی بجنبد و این بار داستان به روالی دیگر پیش برود.

اما دریغ!

دریغ كه در این هفت ماه چیزی جز چرخیدن در بر همان پاشنه پیشین ندیدیم و آنچه بود چون همیشه فراموشی حق دانشجویان و تعویض اندك اندك جایگاه ظالم و مظلوم و شاكی و متهم بود.

با همه اینها و فقط برای بازگرداندن آرامش به فضای دانشگاه و رفع شرایط امنیتی ایجاد شده پیرامون دانشگاه، سعی كردیم حقوق پایمال شده دانشجویان را از طریق خواست مداوم از مسئولین دانشگاه و نمایندگان مجلس، به آرامی و خارج از فضای عمومی پیگیری كنیم تا شاید لااقل در این باره عدالتی برقرار شود و ظالم به سزای جنایات خود برسد.

نماینده محترم مردم!

امروز دیگر بر كسی پوشیده نیست كه لباس شخصی ها از كجا می‌آیند و از چه كسی دستور می‌گیرند! آیا این افراد خودسر‌اند كه بازداشتگاه در اختیار دارند؟ آن هم در وزارت كشور؟!

شما به خوبی می‌دانید كه دانشجویان بازداشت شده در آن شب دهشتناك به زیرزمین وزارت كشور منتقل شدند. حرفمان را به شهادت متواتر دانشجویان بازداشت‌شده مستند نمی‌كنیم كه شاید به روایتی خس و خاشاك باشند و قولشان نتواند مستند قرار گیرد، هرچند كه در این واقعه متاسفانه حتی دانشجویان نورچشمی حاكمیت نیز از دستگیری‌های فله‌ای در امان نماندند.

همكار محترم شما جناب آقای زاكانی در سخنرانی‌های متعدد و از جمله در سخنرانی در دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به صراحت بر انتقال دانشجویان بازداشت شده به وزارت كشور صحه گذاشت. حسب گفته‌های برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رییس دانشگاه تهران نیز در جلسات كمیته مجلس این امر( انتقال دانشجویان به ساختمان مركزی وزارت كشور) را تایید كرده است.

اما واكنش شما و همكارانتان چه بود؟ در میان شگفتی و با اینكه در جریان ماوقع بودید جناب آقای محصولی وزیر وقت كشور با كسب رای اعتماد اكثریت كسانی كه عنوان نمایندگی مردم را یدك می‌كشند بر صندلی وزارتی دیگر تكیه زد.

ریاست محترم كمیته تحقیق!

با تمام این مسائل، درد اصلی ما حتی این موضوعات هم نیست. درد بزرگتر در جایی دیگر است. آنجا كه جایگاه شاكی و متهم عوض می‌شود.

امروز تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران به اتهام اغتشاش در روز مورد نظر به بند كشیده شده‌اند. افرادی نوعا غیر سیاسی و كمتر فعال كه اینك در دوره بازداشت از حداقل حقوق انسانی همچون تماس و ملاقات با خانواده و نیز برخورداری از وكیل محرومند و بیم آن می‌رود كه در شرایط نامناسبی نگهداری شده و وادار به اعتراف و اقرار به اعمال ناكرده شوند. حتی شنیده‌های ما حاكی است كه دادگاه‌ برخی از آنها قبل از دسترسی به وكیل برگزار شده است.

امروز باید كسانی پشت میله‌های زندان باشند كه دستور حمله به دانشجویان بی‌گناه را صادر كردند و دانشجویان را به صورت غیر قانونی بازداشت و به وزارت كشور منتقل كردند، امروز باید كسانی در صف اول محاكمه قرار گیرند كه متاسفانه با حمایتهای بی‌دریغ دولتی همچنان از تیغ عدالت گریخته اند، نه اینكه عده ای از دانشجویان، بی‌گناه و بی علت متهم و محاكمه شوند.

نگرانی اصلی ما در حال حاضر وضعیتی است كه دوستانمان در سكوت و بی‌دردی آگاهان امور به ناحق با آن مواجه شده‌اند و از كلاس درس به سلولهای زندان منتقل شده‌اند و به جای همسخنی با دوستان همكلاسی و پاسخگویی به استادانشان باید روزگار در تنهایی بگذرانند و پاسخگوی سوالات بازجو باشند و البته باید خوشبین باشیم كه بپنداریم فقط به سوالات پاسخ می‌دهند، حالیكه در هنوز حتی به وكیل هم دسترسی ندارند.

جناب حجت الاسلام ابوترابی!

از شما درخواست می‌كنیم تا صادقانه و با شهامت یافته‌های خود از تحقیق پیرامون واقعه كوی را منتشر نمایید تا در درجه نخست دامن خود و نظام را از این لكه ننگ پاك نموده و در درجه دوم مانع از پیشروی بیشتر نیروهای سركوبگر و ظلم افزونتر بر آسیب دیدگان این واقعه شوید. اكنون شنیده‌های ما حاكی است كه تعدادی از دانشجویان در زندان متهم به سازماندهی حوادث كوی هستند و بیش از 40 روز است كه خبر زیادی از آنها در دست نیست.

از سوی دیگر امروز در حالی احكام زندانهای چندساله به جرم شركت در تحصن دانشجویان و اساتید دانشگاه تهران و علوم پزشكی تهران صادر می‌شود كه در همان تحصن ریاست دانشگاه تهران و رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران سخنرانی كرده و رفتار مدنی و عقلانی دانشجویان را ستایش كردند. تحصنی كه با مجوز و اطلاع همه مسئولین دانشگاه تهران برگزار شد. آیا این عدالت است كه دانشجویی تنها به جرم حضور در آن تحصن برای اعتراض به حمله به كوی دانشگاه روانه زندان شود؟

از شما می‌خواهیم كه به عنوان مسئول كمیته پیگیری و شخصی كه همواره در روزهای سخت دانشگاه و از جمله در حوادث تلخ 18 تیر 1378، مامن و پناهگاه دانشجویان آسیب دیده و زخم خورده بوده‌اید، با ورود مسئولانه خود به این قضیه جلوی وارد شدن صدماتی بیش از این بر پیكره دانشگاه را گرفته و از پایمال شدن حقوق دانشجویان و محاكمه ناعادلانه آنها به جرم های ناكرده جلوگیری به عمل آورید.

در پایان بار دیگر اشاره می‌كنیم كه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشكی تهران، به عنوان قدیمی‌ترین نهاد مدنی-دانشجویی كشور كه برآمده از خواست عموم دانشجویان برای برخوراداری از عدالت و آزادی بوده و هست، بر وفاداری به همه عهدهای پیشین خود، یعنی دفاع از حقوق دانشجویان، عدالتخواهی و سه آرمان اصلی برآمده از انقلاب اسلامی ایران، استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی تاكید می‌كند و خود را ملزم می‌داند تا با همه توان جلوگیری از ظلم در حق مردم ایران و به خصوص دانشجویان را مطالبه كند.

با تشكر
انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه تهران و علوم پزشكی دانشگاه تهران