بر مجروحان حوادث پس از انتخابات چه می گذرد: «زندگی، زخم ، عفونت و امیدواری»؛ با دیدن زندگی هر مجروح هزار بار در دل می گویم کشته شده ها خیال شان راحت شده؛ اما کسی که جانش گلوله خورده ، نخاعش قطع شده، زخم بستر گرفته و قدرت راه رفتن و حتی حرف زدن از او گرفته شده چگونه می خواهد زندگی کند؟ در این یک ساله بر کسانی که در جریان حوداث پس از انتخابات مجروح شده اند؛ تیر خورده اند، چه دردی را متحمل شده اند و بر خانواده هایشان چه گذشته است؟ ادامه مطلب...
انتشار متن کامل ویرايش دوم منشور جنبش سبز: «نسخه اولیه این منشور در بیانیه ۱۸ میرحسین موسوی آمده بود. آنزمان موسوی صاحبنظران را به نقد و بررسی این منشور و کمک به تقویت و تنقیح آن دعوت نمود. پس از آن بیش از یکصد نفر از کارشناسان و صاحبنظران حوزه‌ های مختلف پیرامون منشور نقدها و بررسی های خود را ارایه کردند. نسخه ویراسته شده به امضای امضای موسوی و کروبی رسیده شده بود و به امانت نزد شورای هماهنگی راه سبز امید قرار گرفته بود تا در موقع مقتضی منتشر شود.» ادامه مطلب...
روزی که پا در عرصه مبارزه با سیاه پرستان گذاشتم، به خوبی از سرنوشت احتمالی خود آگاه بودم. از سیاه پرستان، انتظاری جز قتل و اعدام و مرگ نداشته و ندارم. از سیاهی متنفر بودم. آنقدر متنفر بودم که برای دیدن لبخندهای سبز بر لبان هموطنم، از جان خود نیز گذشته بودم. من از مرگ نمی ترسم. از اعدام نمی ترسم. مرگ من آغاز رویش جوانه های سیاه ستیز و پراکنش قاصدکهای صلح سبز خواهد بود. ای هموطن! اگر روزی سیاه پرستان جان من را نیز ستاندند، بر من سیاه نپوش و اشک نریز، حقم را پس بگیر، همين.
درصورت فيل.تر شدن از اين آدرس استفاده كنيد: http://0mid.arasnava.tk يا http://myyahoo.arasdotcom.tk

سیزده آبان و بازپس گیری گفتمان استقلال


سیزده آبان و بازپس گیری گفتمان استقلال


سالهاست گروهی که سرانجام تنها از راه تقلّب، کشتار و کودتا توانستند قدرت را چند صباحی نگاه دارند به اصلاح‌طلبان، خیرخواهان، و به شخص آقای خاتمی حمله میکنند که در مساله هسته‌یی به منافع ملی‌ضربه زده‌اند. امروز اما، چنانکه جناب اقای موسوی به درستی‌اخطار نموده‌اند این مدعیان دروغین استقلال و عزت ملی‌در حال انجام مذاکراتی هستند مخدوش و مساله‌دار

مذاکرات ژنو "مساله‌دار" است چراکه توسط دولتی نامشروع، ناتوان و فریبکار انجام میشود. و این مذاکرات به طور خاص برای جنبش سبز مساله‌دار است چراکه منافع ملی‌ایران یکی‌از خطوط قرمز سبزهاست و اخباری که از سوی غربیها درباره محتوای مذاکرات درز کرده نگران‌کننده. به هزار لطایف الحیل و وارو زدن آقای شریعتمداری در کیهان هم نمیتوان به این مذاکرات (اگر اخبار رسیده درست باشد) افتخار کرد. هسته‌یی شدن ایران راه طولانی و دشواری بوده که اتفاقا هزینه سنگین آن‌را نه تلخ‌سیرتانی مانند آقای شریعتمداری و نه تازه‌به‌دوران‌رسیده‌هایی‌نظیر اقای احمدی‌نژاد، مشایی یا جلیلی، بلکه ملت ایران پرداخته‌اند. آقایان بدانند نمیتوان از کیسه ملت برای روسیه و فرانسه خوش رقصی کرد. اگر تعلیق "موقت" غنی‌سازی در دولت جناب آقای خاتمی به جهت اعتمادسازی، آه از فغان کیهانیان بلند کرده بود، پذیرش غنی‌سازی بالای ۵ درصد در خاک روس و فرانسه که ده بار بدتر است! مگر نه این است که مقاومت "ملی‌" ایرانیان در مساله هسته‌یی تا آنجا پیش رفته‌بود که صداهای مهمی در داخل آمریکا پیشنهاد غنی‌سازی در خاک ایران توسط یک کنسرسیوم بین المللی را مطرح نمودند و برخی‌سناتورهای آمریکائی نسبت به این راه حل ابراز علاقه کردند؟ چه شده است که دولت "عزت‌مدار" در پشت درهای بسته و ذوق زده از حضور مسول رده سوم وزارت خارجه آمریکا، سرمایه ملی‌را به روس‌ها و فرانسویها (این دو بدنام‌ترین بازیگران معامله‌گر طرف ایران) به ثمن بخس میفروشد؟

به دولت تازه‌به‌دوران‌رسیده و به کوته‌بینان کیهان‌نشین و بالاترنشین مکرر اخطار شد که به روسیه نباید اعتماد کرد و توجه داده شد که ایران یکی‌از برگهای روسیه در معامله بزرگی‌است که با آمریکا دارد. حذف برنامه سپر موشکی آمریکا در اروپای شرقی‌کافی‌بود تا روسیه دولت نامشروع کودتا را در ژنو تنها بگذارد تا ایران خفت غنی‌سازی در خاک روسیه را (لابد در ازای پرداخت بهائ گزاف به روس ها) بپذیرد. به شخصیت‌های کوچکی که مع الاسف بر مناصب بزرگ تکیه زده‌اند مکرر تذکر داده شد که اروپاییان در قضیه هسته‌یی بدنبال منافع خود هستند و مساله هسته‌یی نه نیاز به دخالت همسایگان نامطمئن مانند روسیه دارد و نه بازیگردانی بدنامان استعمار یعنی‌تروییکای اروپایی. به روسیه و فرانسه و انگلیس و آلمان چه مربوط است در امری که اساسش رویارویی سیاسی بین ایران و آمریکا است سر بدوانند؟ دلسوزان مکرر توصیه کردند که شجاعت، قاطعیت، و دفاع محکم و مدبرانه از منافع ملی‌در مذاکرات دوطرفه با آمریکا بهتر از معاشقه‌های بیحاصل و کوتاه‌مدت با قدرتهای میانی است. اگر به این راهنمایی‌های اهل خرد توجه شده بود، امروز بجای آنکه در آستانه وابستگی‌دائم به دو شریک غیر قابل اعتماد، روسیه و فرانسه، باشیم، در حال مذاکره با آمریکا برای کنسرسیوم غنی‌سازی بین المللی (با حضور ایران) در خاک ایران می‌بودیم

امروز از نظر سبزها راه حل مساله هسته‌یی واضح است: مذاکره توسط دولت مشروع، توانا و خردمند. دولت آقای احمدی‌نژاد از هر سه این ویژگیها محروم است و از ویژگیهای دیگر هم. دولتی چنین فقیر حق مذاکره در امری چنین خطیر را ندارد. تنها پس از تشکیل دولت ملی‌و مشروع میتوان پای میز مذاکره نشست و ادعای حفظ منافع ملی‌را نمود

آقای احمدی‌نژاد و آقای شریعتمداری و بالاتر از اینها بدانند که گفتمان استقلال متعلق به همه ایرانیان و بویژه متعلق به جنبش سبز است. سبزها نمیتوانند اجازه دهند که دولتی نامشروع، بواسطه ضعف داخلی‌و عدم مقبولیت، احترام بین‌المللی را در ازای دادن امتیاز بخرد.مذاکرات ژنو و ادامه آن‌از نظر سبزها مخدوش و مضر به حال منافع ملی‌است. آقایان جواب بدهند که مگر روسیه چه گلی‌به سر ما زده است که امروز آقای شریعتمداری با صد پشتک وارو غنی‌سازی بالای ۵ درصد در خاک روسیه را افتخار برمیشمرد؟ ما هنوز بر سر تجاوز روسیه به قلمرو ملی‌و تحمیل معاهده‌های ترکمانچای و گلستان با این کشور مساله تاریخی داریم. فضاحت دولت آقای احمدی‌نژاد در قضیه سهم ایران در دریای خزر مگر کم خفتی است که امروز غنی‌سازی پایین تر از ۲۰ درصد که طبق معاهده عدم تکثیر حق مسلم ماست، پشت‌بند قباله خزر دودستی تقدیم روس‌ها میشود؟

سبزها مقهور حمله‌های بی‌بنیاد طرف مقابل نمی‌‌شوند، بلکه گفتمان استقلال را از دست نااهلان باز پس میگیرند. آقایان بدانند که مدعی توانایی ملی‌هسته‌یی، مدعی افتخارات دانشمندان و مهندسین ایرانی، و مدعی منافع ملی‌ما هستیم، نه شما، چراکه ما ملت ایرانیم و شما کفی بر آب

از این روست که امروز، ۱۳ آبان را باید از دریچه‌یی دیگر نگریست: ۱۳ آبان روز ملی‌یادآوری استقلال و عزت ملی‌، روز بزرگداشت ایستادگی ملت در دفاع از منافع ملی‌ضمن احترام به همه ملتها، و روز مقابله با زیاده‌خواهی‌دولت‌های دیگر است، چه دوست باشند و چه دشمن. سبزها، پس در کنار شعارهای همیشه سبزشان، میتوانند با محکوم کردن مذاکرات ژنو، با محکوم کردن اعتماد بی‌اندازه به روسیه و فرانسه، و با محکوم کردن هر نوع مذاکره مهمی توسط دولت نامشروع آقای احمدی‌نژاد نشان دهند که این مملکت، این خانه، صاحب دارد

صدرا معیری

0 نظرات :: سیزده آبان و بازپس گیری گفتمان استقلال

جديدترين ديدگاه خوانندگان