از حکومتی که نام علی(ع) را بر دوش می کشد ولی مرام علی(ع) را فراموش کرده باید ترسید

از حکومتی که نام علی(ع) را بر دوش می کشد ولی مرام علی(ع) را فراموش کرده باید ترسید

. ادامه راه سبز(ارس): شاید بی اغراق بتوان گفت یکی از تاریکترین دوره زندگی ما ایرانیها در سال های اخیر از خرداد سال گذشته تا کنون بوده است و متاسفانه هنوز هم هیچ کور سوی امیدی از طرف حاکمیت نشان داده نشده تا این فضای ملتهب و غمبار کمی آرام گیرد. هر چه میگذرد فضا بسته تر و کارنامه حکومت سیاه تر میشود.

هر روز بر تعداد مادران داغدار و پدران سوگوار افزوده میشود که در تنهایی خویش می سوزند و می گریند و با خدا می گویند: ربنا اخرجنا من هذه القریه الظالم اهلها و اجعل لنا من لدنک ولیا و اجعل لنا من لدنک نصیرا ( خداوندا ما را از این فضای ظالمانه نجات بخش و برای ما یاوری بفرست.)

هر روز بر تعداد فرزندانی که بی تاب پدر و مادر اسیر خویشند افزوده میشود. هنوز هر استاد و دانشجوی دگر اندیشی که ذره ای از خاستگاه حکومت فاصله دارند از دانشگاه اخراج میشوند ،و دانشگاه و دانشگاهی در معرض بدترین تعرض ها قرار دارند.

مدتهاست اعوان و انصار ایشان در سایه حمایتها ی آشکار نهان در میان مردم افتادند و امنیت و آسایش را سلب کرده اند و نهایت قساوت را به مردم نشان داده اند.

ترس دارد حکومتی نام علی(ع) را بر دوش کشد ولی مرام علی(ع) را فراموش کرده باشد. علی(ع) که در نامه اش به مالک میفرماید: مهربانی با مردم را پوشش دل خویش قرار ده، و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز، چونان حیوان شکاری باشی که خوردن آنان را غنیمت دانی، زیرا مردم دو دسته‏اند، دسته‏ای برادر دینی تو، و دسته دیگر همانند تو در آفرینش می‏باشند، اگر گناهی از آنان سر می‏زند، یا علتهایی بر آنان عارض می‏شود، یا خواسته و ناخواسته، اشتباهی مرتکب می‏گردند، آنان را ببخشای و بر آنان آسان گیر، آن گونه که دوست داری خدا تو را ببخشاید و بر تو آسان گیرد.

این است رحمانیت حکومت به ظاهر اسلامی؟!که پاکترین فرزندان این خاک را ماه ها در بدترین شرایط جسمی و روحی حبس کرده است.مگر جز این است که مهدی محمودیان،محمد داوری و حسین نورانی نژاد به واسطه وظیفه خبرنگاری و افشاء شکنجه گاه کهریزک نه ماه تمام است که در زندان در بدترین شرایط جسمی بسر میبرند.و به جای پاداش پنج سال زندان نصیبشان شده است و بانیان و مسببین این جنایت آزادانه زندگی میکنند.!عجب از این مروت و عدل؟!.

مگر جز این است که احمد زید آبادی و محمد نوری زاد نسبت به وظیفه شرعی و عرفی و قانونی خود طی چندنامه از زمامداران حکومت سوالاتی را در مورد رفتار و منش حکومت کرده اند .مگر نعوذبالله رهبری در جایگاه خداییست که حتی کوچکترین سوالی از ایشان چنین شرایط سختی را ایجاد میکند که یکی(زیدآبادی) بیش از یک سال است که از خانه ربوده شده وفرزندانش از همجواری با او محروم و خود در بین قاتلین و دزدان زندانی و دیگری چندین سال زندان و تعذیب نصیبش شده است.خداوند در سوره الانعام میفرماید

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِبًا أَوْ کَذَّبَ بِآیَاتِهِ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (۲۱)

چه کسی ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ بسته ( همتایی برای او قائل شده)، و یا آیات او را تکذیب کرده است؟! مسلما ظالمان، رستگار نخواهند شد!

مگر جز این است که عماد الدین باقی با مرجع خود آیت الله العظمی منتظری به گفتگو نشسته است و خاطرات را دوره می کند .معلوم نیست که در این خاطرات و گفته ها چه چیزی نهفته است که چهار ستون حاکمان را به لرزه در در آورده است، که با فرد انسان دوست و مومنی چون باقی چنین میکند ،او نزدیک به پنج ماه است که در شرایط سخت زندان بسر میبرد و هر روز با اتهاماتی واهی غرض ورزی خویش را بیشتر آشکار می کنند.

مگرجز این است که امر به معروف و نهی از منکر از واجبات دین ماست ،مگر آنها که امر به معروف و نهی از منکر می کنند جایگاهی عظیم در نزد خداوند ندارند ؟! مگر جز این است که خداوند می فرماید:

یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُولَئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ (۱۱۴)

به خدا و روز دیگر ایمان می‏آورند؛ امر به معروف و نهی از منکر می‏کنند؛ و در انجام کارهای نیک، پیشی می‏گیرند؛ و آنها از صالح انند.

آن وقت عیسی سحر خیز برای کلام انتقادی اش بیش از سیصد روز است که در بدترین شرایط جسمی و روحی در زندان میان جانیان خطر ناک عمر خود را به سر میکند و حتی دادگاه او نیز تشکیل نشده است.

آیا این است رفتار الهی حکومت با ولی نعمتانش!

آنقدر این روزها سیاه است که ظلم به هر که را بگویی دیگری از قلم می افتد.اما تاریخ این بی خردی ها در تاریخ ثبت میشود و نام این عزیزان تا ابد جاویدان خواهد بود.و به وعده حق الهی و صبر ،ظلم ظالمان به خودشان بر خواهد گشت.و چنان مجازات میشوند که خود نیز باور ندارند.خداوند در سوره ابراهیم میفرماید:

وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأَبْصَارُ (۴۲)

گمان مبر که خدا، از آنچه ظالمان انجام می‏دهند، غافل است! (نه، بلکه کیفر) آنها را برای روزی تاخیر انداخته است که چشمها در آن (به خاطر ترس و وحشت) از حرکت بازمی‏ایستد…

مُهْطِعِینَ مُقْنِعِی رُءُوسِهِمْ لَا یَرْتَدُّ إِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ (۴۳)

گردنها را کشیده، سرها را به آسمان بلندکرده، حتی پلک چشمهایشان از حرکت بازمی‏ماند؛ زیرا به هر طرف نگاه کنند، آثار عذاب آشکار است!) و (در این حال) دلهایشان (فرومی‏ریزد؛ و از اندیشه و امید،) خالی می‏گردد!

و ما باید بدانیم که: فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّکَ الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ (۶۰) سوره الروم

اکنون که چنین است صبر پیشه کن که وعده خدا حق است؛ و هرگز کسانی که ایمان ندارند تو را خشمگین نسازند (و از راه خود منحرف نکنند)!

متاسفانه حکومت در گردابی خود ساخته گیر افتاده است که از یک سمت دولتی بی لیاقت و دروغ گو که هر روز مکری تازه و فتنه ای نو در نهان می آفرینند و زیرکی ها و ستم های آشکار میکنند قرار دارد و هر چه می گذرد متاسفانه نظام و کشور را به سمت فروپاشی سوق می دهد و در سوی دیگر دلسوزانی چون میر حسین موسوی ،مهدی کروبی بهشتی شیرازی، مصطفی تاجزاده،محسن آرمین ،محسن میردامادی،عبدااله مومنی ،آذر منصوری،و هزاران هزار عزیز دیگر که تمام تلاش خود را برای ماندگاری ایران عزیز اسلامی میکنند و حکومت چون موجودی کر و گنگ خود را به سوی پرتگاهی ژرف هدایت میکند و صدای حقیقتشان را نمی شنود .

در آستانه خرداد پر حادثه ای هستیم که بی خردی دولتی بی کفایت کشور را در آستانه فروپاشی قرار داده است. که تمامی ایران را به طرق مختلفی آزرده است به یقین آرزوی تمامی سبزها است که حکومت با عقلانیت به خواسته مردم احترام گذارد و خواسته های جنبش سبز را قدم به قدم اجابت کند و ظلم و ستم رفته به جوانان وطن را جبران نماید. اگر هنوز گوش شنوایی باشد…

علی مقامی