برای میر سبز ایران

برای میر سبز ایران

. ادامه راه سبز(ارس): این روزها از هر کوچه و خیابان که گذر می کنیم یاد و خاطره روزهای شیرین با هم بودن برای ایران بودن در جانمان تداعی می شود ، مردمی آمدند و به دل آمدند و چه جانانه آمدند از هر قشرو طبقه و عقیده چیزی در تو دیدند" امید" را دیدند ؛امید همان گمشده بی تدبیری ها و خلق الساعگی های بی تدبیران ناکارآمد را؛ همان که جامعه بی آن در کشاکش مصائب بی پایان به سمت نیستی و اضمحلال میرود، تو زنده میکردی این روزنه حیات بخش را ، ستاد تو نه متکی به دلارهای نفتی بود نه استوار بر خوان نعمت ارباب قدرت تو از پس بیست سال سکوت بالاخره آمدی؛ و تیتر خورد مهندس میر حسین موسوی آمد نسل پیشین روزهای سخت جنگ، کمبود و مشکلات همه سویه را به یاد داشت و در بزنگاهی چنین سخت و طاقت فرسا دانسته بود که تو توانسته بودی خالی از مدعا، ساده و بی ریا همراه و در کنار مردم از آن روزهای سخت به سلامت بگذرانی ما را

اما نسل جدید ؛نسل سومی ها چه ؟ تو را بیست سال از صحنه بدور داشتند تا فراموش شوی تا تیری از روشنی نباشی بر تاریکخانه قدرت و جبروت شان،چه پرسشگرانه نسل تازه می پرسیدند که میر حسین کیست؟ اینجا بود که طنین صدای گرم آن سید همیشه خندان مردم مدار گوشهایمان را نوازش کرد: در بیست و دوم خرداد همه با هم نام زیبای میر حسین موسوی را می نویسیم و کلید خورد آنچه که بیست سال از آن واهمه داشتند آنهمه تاریک بافی و نا مردمی به سر انگشت همت مردم بر باد رفت موج سبز صداقت و کارآمدی کرانه های ایران را درنوردید و همه یکی شدیم برای ایران "ایران برای همه ایرانیان"

هر روز امیدمان در راه سبز امید پر رنگ تر و دست یافتنی تر می شد در ابتدا ترسمان این بود که مردم نیایند و اقلیتی میدان دار حکومت بر اکثریتی شوند که خاموش است و عافیت میطلبد اما هر روز پر رنگ تر از دیروز آمدند انگار آنها هم مثل تو خطر را احساس کرده بودند دیگر ثمره آنهمه تلاش بی مزد و منت به منصه ظهور رسیده بود و گامی تا پایان چهار سال تحقیر و توهین به شعور ملتی بیشتر نمانده بود،منتظر و مطمئن به اعلام نتایج آماده جشن ملی بودیم

و اما ... مثل اینکه کیهان و رجا نیوز بهره ای از علوم غیبیه داشتند که دو روز قبل تیتر زده بودند محمود احمدی نژاد با 63% آرا رئیس جمهور ایران ؟!

بهت و حیرت سراسر وجودمان را گرفت نگاه پرسشگر تک تک مردم از یادم نخواهد رفت ما با دل آمده بودیم با عشق برای ایران و اکنون باور نداشتیم آنچه که می شنویم و می بینیم یعنی خواب بودیم؟یعنی این مردمی که زنجیرهای انسانی و استقبال بی نظیر را در هر جای ایران براه انداخته بودند از کجا آمده بودند؟ نکند خواب نما شده بودیم؟نکند آن هاله معروف کار دستمان داده بود؟ اینجا بود که اولین بیانیه سرشار از شعورت نوازشگر قلبهای زخمی ما شد: ما تسلیم این صحنه آرائی خطرناک نمی شویم ،مهندس جان خوب به ضمائم و اسلوبهای مهندسی آگاهی داشتی که گفتی مهندسی آرا! و در تند باد آنروزها مردم نفس به نفس قدم به قدم آمدند تا بگویند مسئله ما انتخاب یک شخص نیست توهین به شعور یک ملت است و شما و آن شیخ شریف همراه راه و روشنی بخش قدمهای استوار ملت بودید

چه بسا شنیده ایم و شنیده اید افرادی می گویند کاش رای نمیدادیم!اینها که از قبل معلوم کرده بودند ،گول خوردیم. اما این یک عضو کوچک و خیل عظیم سبز اندیشان لحظه ای نه تنها در انتخاب و رای سبز خود شک نکرده ایم بلکه همواره بدان بالیده ایم ،هر بار که بیانیه و سخنرانی سرشار از آگاهی و شعور شما را خوانده ایم مصمم تر از قبل بر راه استوار این جنبش عدالت خواه؛ آزادی طلب، قانونمدار ایمان آورده ایم ،هر کلامش زمزمه راه و اندیشه ماست آنجا که گفتید :

در پیروزی ما شکست هیچ کس نیست

اگر بدانند که ما چه می خواهیم کلاه خود و چوبدستی های خود را وا می نهند و به ما می پیوندند

جنبش را به کیش شخصیت پرستی آلوده نکنید من هم یک نفر هستم همراه و همگام خیل عظیم سبز اندیشان

ما اگر از کشتی نظام پیاده شدیم از کشتی اسلام که پیاده نشدیم این اسلامیت نیست ما می خواهیم دروغ نباشد فساد نباشد ما می خواهیم حقوق مردم برسمیت شناخته شود ما می خواهیم ایران و ایرانی عزت داشته باشد؛کشور با تصمیمات یک شبه اداره نمی شود

و بسیار از این جملات راهگشا و نغز که نتیجه هر چه باشد بر بلندای تاریخ این سرزمین ثبت شد و ماندگار خواهد بود

میر عزیز بدان این مردمی که در طول این یکسال این راه سبز را همگام و هم نفس آمدند در قامت شما و همراهانتان آن گمشده ای را می جویند که یکصد سال و اندی است برای آن نسل ها از جان و مال و ناموسشان هزینه داده اند تا گوهر یگانه آزادیت را در آغوش کشند

میر عزیز این مردم شما را نه در پوستر و بیلبورد چند متری و میلیونی که در دلهای خود ثبت کرده اند این مردم نام و نان بخشایشی دریافت نمیدارند تا با شما باشند آنها با شمایند و براستی که این مردم اهل کوفه نیستند . و من الله التوفیق

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

رضا رئیسی