ما که وجه این قبض را نداریم که بپردازیم، گاز نمیخواهیم

ما که وجه این قبض را نداریم که بپردازیم، گاز نمیخواهیم

• ادامه راه سبز(ارس): این قبض گاز ما است، آخرین قبض قبل از قطع یارانه ها چهارده هزار تومان بود، رشد پنجاه برابری قبض گاز، ما را متحیر کرده است که با آن چه کنیم، یارانه هم که نمی گیریم! ظاهراً باید قبض معظم را برای آخرتمان بگذاریم، باید فکر چاره بود، صرفه با همان گاز کپسولی غیر معظم است، اگر نفت گیرمان بیاید، باید چراغ گردسوز و والوری تهیه کرد .

کرسی ذغالی هم برای زمستان صفایی دارد، ما که یادمان نرفته است، نرمه های زغال را هم مثل کوفته تبریزی درست می کردند و می فروختند، خوب و بدون دود می سوخت، با این حال، مادر مراقب بود بچه ها سرشان را زیر کرسی نکنند و دچار گاز گرفتگی نشوند، گاهی پایمان داخل منقل می رفت و با سوزش آن بیدار می شدیم.

باید خودمان را برای ریاضت (جهاد اقتصادی) آماده کنیم، به هر حال کسی که خربزه می خورد پای لرزش هم می ایستد، بله، وقتی دولت مهر ورز و عدالت طلب و انقلابی دو آتشه داریم، باید این هزینه ها را هم بپردازیم!

ما که وجه این قبض را نداریم که بپردازیم، عطای گاز را به لقایش می بخشیم!

۲۰/۱/۱۳۹۰ مهدی خزعلی