بر مجروحان حوادث پس از انتخابات چه می گذرد: «زندگی، زخم ، عفونت و امیدواری»؛ با دیدن زندگی هر مجروح هزار بار در دل می گویم کشته شده ها خیال شان راحت شده؛ اما کسی که جانش گلوله خورده ، نخاعش قطع شده، زخم بستر گرفته و قدرت راه رفتن و حتی حرف زدن از او گرفته شده چگونه می خواهد زندگی کند؟ در این یک ساله بر کسانی که در جریان حوداث پس از انتخابات مجروح شده اند؛ تیر خورده اند، چه دردی را متحمل شده اند و بر خانواده هایشان چه گذشته است؟ ادامه مطلب...
انتشار متن کامل ویرايش دوم منشور جنبش سبز: «نسخه اولیه این منشور در بیانیه ۱۸ میرحسین موسوی آمده بود. آنزمان موسوی صاحبنظران را به نقد و بررسی این منشور و کمک به تقویت و تنقیح آن دعوت نمود. پس از آن بیش از یکصد نفر از کارشناسان و صاحبنظران حوزه های مختلف پیرامون منشور نقدها و بررسی های خود را ارایه کردند. نسخه ویراسته شده به امضای امضای موسوی و کروبی رسیده شده بود و به امانت نزد شورای هماهنگی راه سبز امید قرار گرفته بود تا در موقع مقتضی منتشر شود.» ادامه مطلب...
درصورت فيل.تر شدن از اين آدرس استفاده كنيد: http://0mid.arasnava.tk يا http://myyahoo.arasdotcom.tkروزی که پا در عرصه مبارزه با سیاه پرستان گذاشتم، به خوبی از سرنوشت احتمالی خود آگاه بودم. از سیاه پرستان، انتظاری جز قتل و اعدام و مرگ نداشته و ندارم. از سیاهی متنفر بودم. آنقدر متنفر بودم که برای دیدن لبخندهای سبز بر لبان هموطنم، از جان خود نیز گذشته بودم. من از مرگ نمی ترسم. از اعدام نمی ترسم. مرگ من آغاز رویش جوانه های سیاه ستیز و پراکنش قاصدکهای صلح سبز خواهد بود. ای هموطن! اگر روزی سیاه پرستان جان من را نیز ستاندند، بر من سیاه نپوش و اشک نریز، حقم را پس بگیر، همين.
فشار بر خانواده‌ی شهید ژاله برای تکذیب مصاحبه‌ی افشاگرانه‌ی برادر شهید
یک منبع مطلع در پاوه به کلمه خبر داد که خانواده‌ی شهید صانع ژاله به شدت تحت فشار هستند تا مصاحبه‌ی قانع ژاله، برادر این شهید سبز، را تکذیب کنند.
به گفته‌ی این منبع، ماموران امنیتی با وجود مصاحبه‌ی پیمان، برادر بزرگ‌تر این شهید، به این مقدار راضی نشده‌اند و بر قانع ژاله نیز فشار می‌آورند تا مصاحبه‌اش با VOA را از اساس تکذیب کند.
قانع ژاله در مصاحبه‌ی مذکور فاش کرده بود که شهید صانع ژاله، به هیچ عنوان بسیجی نبوده و پسرخاله‌ی آنها که به نهادهای امنیتی پاوه نزدیک است، پیش از آنکه خانواده از شهادت صانع ژاله مطلع شوند، عکس او را از آنها گرفته است تا برای این شهید، کارت بسیج صادر شود!
به گزارش کلمه، این منبع همچنین خبر داد که مادر شهید ژاله، بعد از مراسم خاکسپاری، به همه‌ی حاضران اعلام کرده است که: “پسر من فقط دانشجو بوده و بسیجی نبوده.”
ناشناس
۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۵:۲۶اگر توانستيد با سالها بازداشت و حصر خانگي مرجع تقليد سبزمان وي را از دلهاي ملتش بيرون كنيد ، مطمئن باشيد با رهبران سبزمان هم ميتوانيد. عشقي كه قلبي‌ست هرگز از دلها بيرون نميشود. آنها براي آزادي مردم و وطن استوار مانده اند و ما نيز براي آزادي آنها و وطن هر روز قدمهاي استوارتر از ديروز برخواهيم داشت
ناشناس
۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۲۰وب‌سایت «الف» در گزارشی اعلام کرد یگان ویژه پلیس و سربازان این نیرو روز ۲۵ بهمن ماه «ترسیده» بودند و گروهی از بسیجی‌ها که برخی از آنها نیز بلاگر هستند با «باتوم فنری» در سرکوب‌های این روز دخالت داشتند.
به گزارش دیگربان، این سایت امروز یکشنبه اول اسفند ماه با انتشار گزارش مهدی فاطمی صدر از بسیجیان وبلاگ‌نویسی که در سرکوب ۲۵ بهمن ماه شرکت داشته نوشته که در این روز گروهی از بسیجیان مجهز به «باتوم فنری» بوده و به یگان ویژه پلیس «دلگرمی» می‌دادند.
این بسیجی وبلاگ‌نویس در گزارش خود نوشته که روز ۲۵ بهمن به همراه میثم محمدحسنی دارنده وبلاگ «دوئل»، شهاب واجدی دارنده وبلاگ «عکاس مسلمان» و حسین قدیانی دارنده وبلاگ «قطعه ۲۶» در سرکوب هواداران جنبش سبز در تهران شرکت داشته است.
در این گزارش برخلاف ادعای مقام‌های امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی، این وبلاگ‌نویس بسیجی اعتراف می‌کند که در روز ۲۵ بهمن ماه حضور سبز‌ها در خیابان‌های منتهی به میدان‌های اصلی شهر قابل توجه بوده است.
این وبلاگ‌نویس در عین حال از حضور پرشمار نیروهای بسیج و لباس شخصی‌ها در خیابان‌ها خبر داده و نوشته که «یگان ناجا ناآزموده و ترسیده {بود}؛ سرباز‌ها نیاز به روحیه {داشتند}؛ پیشاپیش راه {افتادیم} و به اگزوز موتور‌ها گاز {دادیم} و حیدر {کشیدیم}؛ سرباز‌ها جان {گرفتند} و آنها هم با باتوم روی سپر‌ها {کوبیدند}.»
وی همچنین یگان ویژه ناجا را یگانی «فشل و بی‌تدبیر» خوانده که نتوانسته است همچون نیروهای بسیج مردم معترض در خیابان‌ها را سرکوب کند.
پیش‌تر برخی سایت‌های محافظه‌کار نیز گزارش کرده بودند که جمعیت سبز‌ها در روز ۲۵ بهمن زیاد بوده است.
این گزارش در شرایطی از سوی سایت «الف» متعلق به احمد توکلی بازنشر می‌شود که پیش‌تر در وبلاگ «و‌تر» منتشر شده بود.
ناشناس
۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۵:۳۱میگم اصلا می خواید برای نشون دادن حسن نیت و دوستی مون به نیروهای بسیج و سپاه، بهشون در دستگیری و سرکوب و ضرب و شتم سایر تظاهرات کنندگان کمک کنیم؟؟!! نه واقعا اگه همین رو می خواید تعارف نکنید ها، حتما بهمون بگید!!…….. بابا تورو خدا دست بردارید از این شعار های تو خالی! فقط به مردم میگید خشونت رو با خشونت جواب ندید و اصلا نمیگید چه جوری مردم به نتیجه برسن؟؟؟ فقط یه سری شعار های خوشگل و کلی میدید که تنها اثرش سرکوب و کشتار بیشتر مردمه!! یعنی شما واقعا نمی فهمید که با این حرفها دارید حکومت رو به خشونت گسترده تر و وحشتناک تر علیه مردم تشویق می کنید؟! چون وقتی مردم در مقابل سرکوب آدمکش های حکومت در خیابان مقاومت نکنن، چاره ای جز برگشتن به خونه ندارن؛ و در نتیجه شما دارید به حکومت درس می دید که هرچه خشونت رو بیشتر کنه، زودتر می تونه خیابون ها رو خالی کنه! یعنی در واقع به اسم عدم خشونت، دارید خشونت دولتی رو ترویج می کنید. بابا در زمان شاه هم مردم در تظاهرات دوتا دونه كوكتل دست ساز بالاخره جلوي ماشينهاي ارتش گارد مي انداختند تا آنها متوقف كنند. حالا چه اشكالي داره وقتي قشون قمه كش موتورسوار جيره خوار رژيم بدون ترس و با علم به اينكه مردم مسالمت اميز به خيابان امده اند و آنها قمه كشان حكومت مجاز به هر جنايتي علبه مردم هستند، ما هم در دفاع از خود بر طرق مختلف آنها سر گرم كنيم تا اينقدر قمه و باتون و شوك و تير نخوريم!؟
كدام دين خدا در زمان جهاد گفته سكوت كن تا عسس بيايد مرا بكشد و تازه جنازه ام را براي نهار و شام فرداي خود ملاخور كند؟!
هادي
۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۷:۵۵